esmeray ; şu kavanoz dipli dünyada, şarkılarla da olsa hala anılmak hiç de az bir şey değildir...

          Şu hayatta  bazı isimlerin etrafında  büyük fırtınalar kopmaz...

Yaşarken , hak ettikleri halde  bol keseden övgülerle de anılmazlar....

Hatta uzun süre   görmezden gelindikleri   bile olur..

Ancak yine de bu insanlar emek emek bir yere gelir zaman içinde..

Hayat  bu insanlar için çabalarının karşılığını adım adım aldıkları bir imtihan yeri olur...

Adı , çalışmaları ,  eserleri ve hayatı  üzerinde her zaman saygıyla sevgiyle minnetle söylenecek çok cümlelerimizin olması gereken Aziz Nesin ;  çok az bilinen muhteşem şiirinde anlayana  çok şeyler söyler  ;

“Hiç kimse buyur etmedi beni,

Bu dünyada hiçbir yere.

 Ama açtım bütün kapıları tekmeleyerek,

Bütün engelleri göğüsleyip yıkarak,

Buyrun dediler o zaman incelikle,

Buyur ettiler

Ve Buyurdum.

Elimden geldiğince görevimi yaptım.

Gülümsedim hıçkırıklarımı boğarak,

Sonunda kimsenin yorulmadığı denli yoruldum.

Artık kapılar açık kalsın,

Bundan sonra gireceklere.

Şimdi dinlenmeye gidiyorum,

 Hoşcakal güzel dünyam....” 

diyerek....

12 yıl önce yine bir Mart ayında , ayın  25’inde   53 yaşındayken aramızdan ayrılan şarkıcı / yorumcu Esmeray da çok hak etmiş olmasına rağmen adı üzerinde coşkulu cümleler kurulan bir isim olmamıştı hiçbir zaman...

Esmeray geçlik yıllarında tiyatro ve sinema sanatçısı olmuş,  çabalarının bir sonucu olarak da Neriman Altındağ Tüfekçi'nin yönettiği koroda müziğe adım atmıştır.

İlk çıkarılan plakta adı bile olmayan Esmeray yalnızca bir kez yapılan toplu iğne beste yarışmasında birinci olduktan sonra da uzun süre görmezden gelinmiş, şarkıları denetim engeline takılmıştır tekrar tekrar.

Bu yarışmada birinci olunan beste Esmeray Diriker’in eşi Şemi Diriker’e aitken şarkı da yıllar sonra unutulmazlar arasına girecek olan çalışmadır;

‘Boğazında düğümlenen hıçkırık olayım

unutma beni, unutama beni....”

Unutama Beni şarkısı,  iyi olan her şey gibi zaman içinde nasıl bütün engelleri aşacaksa , yıl 1977 olduğunda da bir başka şarkıyla sonuna kadar  açar tüm kapıları Esmeray ve anadoludaki her evden içeri girer...

Gel tezkere, gel tezkere bitsin bu gurbet

 evde baban bacın  anan yüzüne hasret

 yolunu gözleyen yarin yüzüne hasret .....

mısralarıyla başlayan şarkıdır bu...

Hayat ;  şu dünyada yaşarken de  hiç de  adil ve bonkör davranmadığı Esmeray’ı daha ellili yaşlarının başındayken adı ölüm olan ikizine emanet verdiğinde tarih 25 Mart 2002’dir ve bundan 12 yıl öncedir...

Ancak bugün bile hemen herkes  için çok anlamlı şeyler ifade eder Esmeray ismi , özellikle de biz orta yaşlılar için...

Esmeray’dan da geriye emek emek yaşanmış  finali çok erken olmuş  bir ömür ve hepimizin insan tarafına seslenen  şarkılar kalır...

Şu kavanoz dipli dünyada,  şarkılarla da olsa hala anılmak da hiç de az bir şey değildir...

         ( murat örem / 26 mart 2014 / ankara...)